Pekin, stolica Chin, jest miastem pełnym atrakcji turystycznych. Zakazane Miasto zbudowano w Pekinie, w obrębie Wewnętrznego Miasta. Budowa miała miejsce za czasów panowania dynastii Ming. Zakazane Miasto otoczone jest murem obronnym oraz fosą, wielopiętrowe dachy wież pokryto żółtą dachówką. Zakazane Miasto zbudowane jest na planie prostokąta o długości 960 m i szerokości 760 m. Brama Niebiańskiego Spokoju (Tian’anmen) znajduje się na południu Zakazanego Miasta. Przestrzeń podzielona jest na część publiczną i prywatną. Cesarskie włości to pałac Qiangqinggong (Pałac Niebiańskiej Czystości), pałac Kunninggong (Pałac Ziemskiego Spokoju), gdzie znajdowały się komnaty cesarza i cesarzowej) i pawilon Jiaotaidian (Sala Jedności łącząca parę cesarską). Na terenie Zakazanego Miasta znajduje się 800 pałaców oraz, znacznie mniejszych powierzchniowo, pawilonów. Kompozycji dopełniają ogrody i sztuczne stawy. Pałac cesarski w Zakazanym Mieście wpisano w 1987 r. na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Wśród cennych zabytków Pekinu trzeba koniecznie wymienić także klasztor Lazurowych Obłoków, świątynię lamaicką Yonghegong z okresu Qing, bibliotekę chińską z 1912 r. Charakterystyczną atrakcją turystyczną chińskiej stolicy są parki i ogrody. Tego typu architektura rozwinęła się wybitnie w czasach panowanie dynastii Ming i Qing. W pekińskich, podobnie jak w parkach w innych chińskich miastach, zachwyca organizacja przestrzeni,  w którą wkomponowane są sztuczne wzgórza, jeziora u ich podnóży, wyspy, strumienie, skupiska skał. Wśród tego na mieszkańców i turystów czekają łukowate mostki, zaciszne altany, pawilony, galerie. Całości dopełniają ozdobne bramy, mury, pamiątkowe obeliski. Pałac Letni, w którym znajdują się mniejsze pawilony i świątynie jest najbardziej okazałą budowlą ogrodowo-pałacową.