Region Wyżyny Tybetańskiej obejmuje tybetański okręg autonomiczny. Kiedy Tybet funkcjonował jako odrębne państwo, rządy sprawowane były przez duchowieństwo lamajskie, któremu przewodził zwierzchnik religijny lamaizmu – dalaj-lama. Od XVIII w. Tybet pozostaje w formalnej zależności od Chin, jednocześnie zachowując autonomię wewnętrzną.

Stolica Tybetu, Lhasa, uznawana jest za światowe centrum lamaizmu. Zainteresowanie turystów budzi szczególnie sfera sacrum. Dżo-k’ang to główna świątynia, najważniejszy cel pielgrzymek lamaistów. Drugim ważnym obiektem sakralnym jest klasztor Bras-spungs (XV w.). Tybetański Nowy Rok jest szczególnie celebrowany, co także stanowi przedmiot zainteresowania turystów. W Pałacu Potala, rezydencji dalajlamy, obecnie mieści się muzeum.

Obszary wysokogórskie Tybetu – Himalaje, Karakorum i Pamir wykorzystywane sa przez himalaistów oraz narciarzy. Przełom Brahmaputry przez Himalaje jest najdłuższy i najgłębszy na świecie. Turyści zainteresowanie trekkingiem w Chinach powinni pamiętać, że przez Wyżynę Tybetańską prowadzą ważne 4 drogi wysokogórskie: Sichuan-Tybet, Qin-ghai-Tybet, Xinjiang-Tybet i Yunnan-Tybet. Trasy są przystosowane do trekkingu i dłuższych wypraw.