Struktura etniczna Indonezji jest bardzo bogata, ponieważ na jej terenie zamieszkuje ponad 300 grup etnicznych. Większość z nich ieszka głównie na Borneo i Papui. Największe grupy to: Jawajczycy (41%), Sundajczycy (15%), Malajowie (3%), Madurowie (3%), Batakowie (3%), a także Chińczycy.

Z racji tak bogatej mozaiki kulturowej i grupowej zamieszkującej te tereny, funkcjonuje tu ponad 700 różnych języków i dialektów. Zdecydowana większość z nich należy do austronezyjskiej rodziny językowej. Oficjalnym językiem urzędowym w kraju jest indonezyjski (modyfikacja języka malajskiego). Jest on powszechnie używany jest w handlu, administracji, edukacji i mediach. Większość mieszkańców Indonezji w zależności od swojej przynależności i regionu posługuje się językami lokalnymi, zwłaszcza jawajskim. W samej stolicy i miejscowościach turystycznych Indonezyjczycy płynnie mówią w języku angielskim.

Wymiana czułości wśród turystów w miejscach publicznych nie jest zachowaniem niemoralnym, ale Balijczycy, podobnie jak ludność w innych krajach azjatyckich, nie są do niej przyzwyczajeni.

Uwaga!

krew uważana jest za nieczystą, dlatego osoby z krwawiącymi ranami nie mogą wchodzić do świątyń. Absolutnym tabu pod względem fotografowania są publiczne kąpieliska, gdzie nie należy robić zdjęć.

Indonezyjczycy obchodzą święta islamskie, chrześcijańskie i buddyjskie. Święto narodowe Indonezji obchodzone jest 17 sierpnia ( Dzień Niepodległości kraju). W czasie świąt pozostają czynne domy towarowe. Wyjątkiem są dwa wolne od pracy dni, związane ze świętem zakończenia muzułmańskiego postu – ramadanu.

Mimo zagwarantowania przez konstytucję tego państwa wolności co do rodzaju wyznawanej religii, rząd oficjalnie uznaje tylko sześć religii: islam, protestantyzm, katolicyzm, hinduizm, buddyzm i konfucjanizm. Najwięcej mieszkańców wyznaje islam (86%). Pozostali to głównie chrześcijanie (11%), hindusi (2%) i buddyści (1%).

W obyczajach Indonezyjskich przyjęło się iż kobieta i mężczyzna zyskują status w pełni dorosłych przez małżeństwo i rodzicielstwo. Sama ceremonia ślubu wyróżnia się nawet pod względem wypowiadanych przez przyszyły małżonków sentencji. Uznawane jest łączenie w związku małżeńskim pary o orientacji homoseksualnej. Na Sumatrze i we wschodniej części kraju zdarzają się małżeństwa kojarzone na zasadzie przymierza między klanami rodzin. Natomiast wśród Jawajczyków ważniejszy jest status społeczny przyszłych małżonków.

Poligamia zdarza się rzadko, jeżeli już to głównie w społecznościach muzułmańskich i chińskich. Małżeństwa międzyetniczne są rzadkością. Na terenach miejskich zamieszkiwanych przez warstwy wykształcone, łączenia grup etnicznych są coraz częstsze.

Z racji tego że w Indonezji mieszkają głównie muzułmanie, prawa kobiet są ograniczone w stosunku do mężczyzn. Mężczyźni pełnią rolę przywódców społeczności, decydentów i mediatorów, a na barkach kobiet spoczywają obowiązki rodzinne i domowe.

Teatr

Wayang, czyli indonezyjski styl cieniowego teatru, przedstawienia kukiełkowego. Tradycyjnie miał on na celu przekazanie wartości hinduskich i muzułmańskich mieszkańcom jawajskich wsi. Przedstawieniom akompaniuje zespół gamelan (instrumentalnie złożony jest on z gongów, bębnów i instrumentów strunowych).